Uren zou ik kunnen vullen met sentimenteel gelul over al het moois dat ik dit jaar heb mogen meemaken. Ik zou je de oren van het hoofd kunnen praten over het doen van audities, het halen van mijn examens, over het in ontvangst nemen van mijn diploma, de onvergetelijke zomer vol bier, tequila en kampvuurtjes die volgde en de vooropleiding waar ik tegenwoordig rondhuppel. Maar dat doe ik niet, ik wil me beperken tot hetgeen wat het allertofst was dit jaar, het allermooist…
Want die examens, dat papiertje als beloning van jarenlang zwoegen, die vuurtjes, die drankjes, die theaterlessen, al die momentjes, waren nooit zo leuk geweest als ik ze niet met hele toffe mensen had mogen beleven. 2015 was voor mij dan ook vooral het jaar van de mooie mensen. Want jemig, wat had ik er al veel in mijn leven, en jemig wat heb ik er een hoop ontmoet! Deze zomer bijvoorbeeld, op Buitenkunst, barstte het van de fijne jongens en meisjes, waar ik de meest rare dingen mee heb gedaan. Zoals eieren kapot gooien op een podium, om er vervolgens doorheen te dansen. Of wat dacht je van het doen van schouderrollen in een restaurant. Ook top!
En dan de vooropleiding. Als ik daar eenmaal echt over zou beginnen, dan zijn we niet klaar voor 2016. Over die veertien mooie, lieve, mensen met een overmatig gevoel voor humor, raak ik niet echt uitgepraat. Mijn stiefmoeder zei me dat in elke groep een zondebok zit, dat er altijd iemand is die als collectieve ergernis moet dienen. Ze heeft ongelijk. Er is namelijk geen collectieve ergernis in deze groep, er is geen zondebok. Kan ook niet, als je klas alleen maar uit fijne mensen bestaat. ’Jemig Eef, slijmjurk dat je bent’, ‘Jup, dat ben ik zeker. En het ergste is dat ik het nog meen ook!’
En niet te vergeten: jij daar! Achter je schermpje. Dank voor het lezen van mijn schrijfsels dit jaar. Zonder jou was mijn blogjaar tien keer minder tof geweest. Hopelijk zie ik je weer in 2016.
Zo, dat moest er allemaal even uit. Ik zou zeggen: stop een oliebol in je mond, glaasje champagne erbij en geniet van de laatste uurtjes van dit prachtjaar. Ga ik even een tijdmachine uitvinden. Joe!
Weer leuk om te lezen.liefs oma.
Ongetwijfeld wordt (de tweede helft van) 2016 ook weer een jaar vol nieuwe mensen. Dat wordt weer spannend…!