Ik durf mijn haar niet te knippenMijn vrienden gaan me haten om dit bericht. ‘Verdorie Eef, was naar de kapper gegaan in die tijd dat je dit stuk schreef!’ zullen ze zeggen. En terecht. Al twee jaar lang roep ik dat ik mijn haar kort wil, of toch niet, of toch wel, of niet, of wel, niet. Het begon allemaal toen ik gevraagd werd naar een casting te komen…

De castingdirector belde: ik mocht auditie komen doen voor de serie Spangas. Hartstikke leuk natuurlijk, maar voordat ik op kon springen en de castingdirector doof kon schreeuwen met ‘JAAAAAAAAA, IK WIL LANGSKOMEN!’, moest wel even iets besproken worden. Het zou namelijk gaan om de rol van een meisje met kanker. Haar eraf. Niet een beetje, maar helemaal. Áls ik het zou worden, dan moest ik kaal. Of ik dat een probleem vond. ‘Nee, dat vind ik geen probleem’, zei ik. Mijn vrienden verklaarden me voor gek: ‘Dát dóe je tóch niet écht?’ Klopt, dat deed ik ook niet echt. Ik kreeg de rol namelijk niet. En hoewel ik dat hartstikke stom vond, was ik wel blij dat ik mijn haartjes mocht houden.

Alhoewel, een stukje eraf was best leuk geweest. Een stukje hoor, niet alles’.

En die gedachte is nooit meer uit dit hoofdje verdwenen…

Twee weken geleden. Of ik met een vriendinnetje mee wilde als ze haar neuspiercing ging laten zetten. Tuurlijk. Al een jaar zat ze erover te tobben: wel een neuspiercing, niet een neuspiercing, of toch wel, of toch niet, of wel, of niet, toch wel. Nu zij dit had gedaan, moesten van haar die haren van mij ook kort. Dus we liepen de kapper in, ik met knikkende knietjes, zij met een smile van oor tot oor: ‘Heeft u nu tijd om haar haar eraf te halen?’ ‘Ja hoor, ik heb nu wel een gaatje vrij’. Maar ik durfde niet. Trillend en nog steeds in dubio liep ik de kapperszaak weer uit. ‘Waarom ging je nou niet?’ ‘Ik vind die kapster stom.’ ‘Slap excuus.’ En hoewel ik die kapster ook écht een stom wijf vind, was het dat inderdaad: een heel slap excuus.

Maar nu lieve mensen, nu moet ik wel naar de kapper. Een ander vriendinnetje pakte diezelfde avond een pluk van mijn haar en een schaar. Die ene pluk is nu heel wat centimetertjes korter. En zelfs nu ik met een ongelijke coupe voor lul loop, durf ik het nog steeds niet. Ik ben gewoon een pussy. En je moet niet tijger doen als je pussy bent.

First world problem: Ik durf mijn haar niet te knippen…

3 reacties op “First world problem: Ik durf mijn haar niet te knippen…

Laat een reactie achter bij Erik Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *